MAŁŻEŃSTWO ZADANIEM MIŁOŚCI. Przygotowanie do sakramentu małżeństwa.

"DOM SIĘ BUDUJE MADROŚCIĄ, A ROZTROPNOSCIĄ UMACNIA" (Prz 24,3)

__________________________________________________

Tezy:

- Kobiety i mężczyźni

- Samoakceptacja kluczem

- Satysfakcja seksualna w małżeństwie

- Zaproszenie do podjęcia odpowiedzialności

- Tworzenie trwałej wspólnoty małżeńskiej

______________________________________________________

1. "Bóg stworzył człowieka, na swój obraz stworzył go, na obraz Boga stworzył go, mężczyznę i kobietę stworzył ich" (1,27).

Mężczyzna i kobieta są więc tacy sami jako ludzie (na obraz Boży), ale od początku też różni. Są tożsami w człowieczeństwie, ale różni przez odmienność płci, umożliwiającą zjednoczenie tak bliskie, by stać się "jednym ciałem". Tak więc ostatecznym stworzeniem człowieka jest stworzenie jedności obojga".

* radość Adama po stworzeniu Ewy - 2,23

2. Często związki mężczyzny i kobiety to zjednoczenie przez walkę, a nie przez miłość: "podrywanie", "zdobywanie", "uleganie" - mężczyzna "zdobywa" - kobieta "broni się".

* traktowanie się jako przedmioty,

* w małżeństwie jedna strona podporządkowuje drugą.

NIE TAK MIAŁO BYĆ "NA POCZĄTKU".

* Bóg polecił kobiecie i Mężczyźnie współdziałanie w rozwoju ("rośnijcie") w życiu rodzinnym ("mnóżcie się") i pracy ("czyńcie sobie ziemię poddaną"),

* we wszystkich sprawach mieli pomagać sobie, a nie walczyć o podporządkowanie, czy wykorzystanie drugiej osoby,

* miłość - dążenie do wspólnego dobra i wzajemnego zrozumienia się mimo różnic między kobietą i mężczyzną,

* Różnica w budowie mężczyzny i kobiety:

a) różne proporcje hormonów,

b) działanie narządów seksualnych,

c) wyglądu zewnętrznego,

d) siły mięśni.

U KOBIET:

- częstsza zręczność manualna, łatwość nawiązywania kontaktu, zainteresowania estetyczne, religijne i sprawami innych ludzi; kobiety są zmysłowe, ale mają inny sposób przeżywania.

3. U MĘŻCZYZN:

- częstsze zdolności i zainteresowania techniczne, mechaniczne, myślenie abstrakcyjne i nowatorskie, myślenie o ostatecznym wyniku dzieła,

* są tak samo uczuciowi jak kobiety, ale inaczej przejawiają uczucia.

4. Uzupełnianie płci nie polega więc na tym, że jedna strona jest zmysłowa, druga - nie, jedna uczuciowa druga nie, polega na różnym kolorycie przeżywania różnej instrumentalizacji tej samej melodii.

* Główne zadanie matki - to tworzenie miejsca na miłość, może dlatego kobieta ma łatwość w nawiązywaniu kontaktów, jest uczulona na potrzeby innych, zwraca uwagę na ład i estetykę wewnętrzną, ciepłe, czułe ---- nie należy więc mylić kobiecości na podstawie spraw drugorzędnych, jak: strój, uczesanie, czy sposób zachowania się.

5. ZADANIA OJCA

* nie strój, uczesanie, zmysłowość, czy brutalność jest miarą męskości, ale:

- ojciec przez swoje istnienie przemienia związek matka - dziecko w grupę rodzinną - umożliwia rozwój,

- to dążenie naprzód, szukanie nowego i trudniejszego jest męskim sposobem bycia,

- tu też leży uzupełnianie się mężczyzny i kobiety w nieustannym rozwoju miłości.

6. SAMOAKCEPTACJA KOBIETY

* kobiety nigdy nie wyzwolą się upodabniając się do mężczyzn,

* akceptacja naszej kobiecości, że jest ona czymś wyjątkowym i niepowtarzalnym,

* muszę pogodzić się z tym faktem, że jestem tym kim jestem, zaakceptować swoje uzdolnienia, czy ograniczenia,

* akceptacja decyduje o postawach całego życia. Odnosi się zarówno do mężczyzn jak i do kobiet,

* wymaga wielkiego wysiłku, gdyż się z nią nie rodzimy, uczymy się jej przez całe życie.

Można przekonać się o tej trudności zadając sobie pytania: Czy akceptując siebie zaakceptowałem swoje uzdolnienia? ograniczenia? obawy? Czy zaakceptowałam swój wygląd? wiek? sytuację ekonomiczną? Czy zaakceptowałam swoją płeć? Czy odnoszę się pozytywnie do małżeństwa? samotności?

7. SAMOAKCEPTACJA MĘŻCZYZNY

Pewnemu mężczyźnie zadano pytanie: "Jaka jest tajemnica tego, że żyje pan w takiej zgodzie z samym sobą?"

Odparł bez wahania: "Dlatego, że moja żona żyje w harmonii z samą sobą".

*** mężczyzna akceptuje swoją męskość, jak żona zaakceptuje swoją kobiecość.

Akceptacja płci - największym darem jaki mogą sobie zaofiarować małżonkowie.

---(!) Nie można zaakceptować partnera bez akceptacji siebie.

Chrystus mówi: "Kochaj bliźniego jak siebie samego!".

Możemy nauczyć się akceptować siebie tylko wtedy, gdy akceptowani jesteśmy przez innych.

Możemy zdobyć umiejętność miłowania siebie, jeśli pozwolimy na to, by inni nas kochali.

A jeśli jest inaczej? Czy pozostajemy beznadziejnie osamotnieni, jeśli takiej miłości nie ma?

(!) W Jezusie Chrystusie jesteśmy zaakceptowani bez żadnych zastrzeżeń.

8. AKCEPTACJA SWEGO CIAŁA

Zarówno kobiety jak i mężczyźni muszą pracować nad samoakceptacją. Trudniej kobiecie niż mężczyźnie.

Trudności kobiet.

* podświadoma dyskryminacja kobiet w naszym społeczeństwie,

* Kobieta jest bardziej związana ze swym ciałem niż mężczyzna,

* strona fizyczna jej życia jest bardziej skomplikowana niż mężczyzny dla którego przeżycia seksualne są proste i bardziej bezpośrednie,

* przeżycia związane z cyklem miesiączkowym, ciążą, urodzeniem dziecka, karmieniem piersią nie są znane mężczyźnie,

* zakorzenione przekonanie chrześcijan, że duchowe i umysłowe dziedziny życia są bliższe Bogu niż fizyczne.

* Pismo święte mówi, że ciało jest "przybytkiem Ducha Świętego", im bardziej autentyczna jest nasza wiara, tym bardziej, żyjemy w harmonii z naszym ciałem,

* Jeśli nie żyję w zgodzie ze swoim ciałem, nie żyję w zgodzie ze Stwórcą,

Badania wykazują, że to ciało utrudnia kobietom samoakceptację i pokochanie swojej kobiecości,

* odnosi się to do mężatek, ale kobiet w trakcie i po przekwitaniu, zarówno kobiet samotnych jak i młodych dziewcząt,

* zrozumienie co dzieje się z ciałem kobiety pod względem biologicznym i żyć w harmonii z sobą,

* ------- widok siebie w lustrze

* Konflikt fizyczny przeszkadza duchowemu i odwrotnie.

9. PRZEŻYCIA SEKSUALNE MĘŻCZYZNY

* w twych przeżyciach seksualnych bierze udział zarówno umysł jak i duch: dlatego trzeba głębiej poznać proces współżycia dwojga ludzi i jego znaczenie,

* dla mężczyzny akt płciowy rozgrywa się w określonym czasie,

* fizyczne pożądane szybko narasta i również szybko zostaje zaspokojone,

* nie potrzebuje on długiego przygotowania,

* we względnie krótkim czasie osiąga kulminację i zaraz potem może zająć się innymi sprawami,

* jak strzała zmierza prosto do celu,

* krzywa jego przyjemności idzie ostro w górę, a kiedy osiągnie swój szczyt, prawie natychmiast spada do zera,

* przeżycia mężczyzny podobne są do ognia z zesłych liści, który nagle bucha płomieniem i potem szybko gaśnie.

To dzięki żonie mąż zdobywa wiarę w swoją zdolność kochania, to ona dopomaga mu kochać siebie jako mężczyznę, tak jak on z kolei pomaga jej kochać siebie jako kobietę.

10. PRZEŻYCIA SEKSUALNE KOBIETY

* kobiecie potrzeba więcej czasu,

* krzywa jej przyjemności idzie w górę łagodnie i stopniowo i z tej wyżyny kiedy osiągnie szczyt schodzi powoli i niechętnie,

* przeżycia kobiety porównać można do płonącego węgla, jej mąż musi rozniecić ten ogień cierpliwie i z miłością, a kiedy buchnie płomieniem będzie palił się intensywnie przez długi czas i promieniował ciepłem,

* dla kobiety akt miłosny nie ma określonego początku i końca,

* dla niej atmosfera miłości zawsze trwa, myślami i sercem jest przy mężu, kiedy pracuje, sprząta, pierze itd.,

* nie potrafi oddzielić ciała od duszy, to co przeżywa wewnątrz, to samo wyraża na zewnątrz,

* słowa pieszczoty utwierdzają ją w przekonaniu, że jest kochana (miłość męża - ciepły płaszcz, dopóki jest nim otulona czuje się bezpieczna, przykre słowa, ostre wymówki mogą zrobić dziury w tym płaszczu, załatanie dziur przez dialog, poddanie się mężowi.

11. ODPOWIEDZIALNOŚĆ - to zobowiązanie się do strzeżenia czegoś lub kogoś.

* do małżeństwa nadaje si tylko taki człowiek, który jest w stanie i chce przyjąć odpowiedzialność za wszystkich, którzy z nim wiążą los, a także za wypełnianie zadań wyznaczonych małżeństwu przez Boga,

* niepoważny stosunek do małżeństwa - branie a nie dawanie, niepodjęcie obowiązków,

* prawdziwa miłość - wszystko robić, aby ukochany człowiek był szczęśliwy,

* wzajemne zaufanie,

* ukochany człowiek to skarb, który trzeba ubogacać,

* dbać bardziej o niego niż o siebie i w jego szczęściu odnajdować własne,

* odpowiedzialność wzajemna za zbawienie,

* odpowiedzialność rodziców za roswój fizyczny i duchowy swojego potomstwa,

* trzeba pomagać i zachęcać do pracy nad sobą,

* dbać o wzajemną łączność z Bogiem i życie własne,

* nie wolno być pokusą, ani okazją do grzechu.

12. DOJRZAŁOŚĆ

Na dojrzałość do małżeństwa składa się: dojrzałość psychiczna, fizyczna, ekonomiczna oraz prawna.

* PSYCHICZNA dojrzałość - to dojrzałość umysłowa, patrzenie na życie takim jakie jest naprawdę, świadomość, że nie składa się ono z samych przyjemności, ale ofiary:

- pragnienie posiadania dzieci,

- uczuciowa - pragnę ukochanemu dawać, a nie tylko brać.

* FIZYCZNA - pożycie małżeńskie, wydanie na świat zdrowego potomstwa.

* EKONOMICZNA posiadanie mieszkania, stałych dochodów umożliwiających utrzymanie rodziny; kłopoty wynikające ze wspólnego mieszkania z rodzicami; błędem jest oglądanie się na pomoc finansową innych osób, co uprawnia pomagających do mieszania się w wewnętrzne sprawy wspomaganego małżeństwa.

* SPOŁECZNA - to zdolność do podjęcia roli ojca, matki. NIE spełniają tej roli ci, którzy pozostają w ścisłej zależności od rodziców; przed ukończeniem służby wojskowej, w trakcie studiów.

* PRAWNE. mężczyzna - 21 lat (18)

         kobieta   - 18 lat (16)

         DO RODZINY TRZEBA DOROSNĄĆ!

13. Z kim mam iść przez życie.

Wybór towarzysza musi być:

- racjonalny - bo nieodwołalnie aż do śmierci,

- kierować się przemyślanymi racjami osobistymi, a nie racjami wysuwanymi przez innych ludzi (należy się liczyć z ich opinią, ale nie dla posłuszeństwa),

- zastanowić się czy dobrze wykonamy postawione zadanie (miłość, wychowanie dzieci i to co wyżej),

- decydować powinna miłość, czyli chęć wzajemnego kochania się (rezygnacja z własnego egoizmu) - obserwacja kandydata na współmałżonka w jego domu,

- wzajemna atrakcyjność cielesna,

- wspólne zainteresowania,

- wspólna wiara.

NAJCZĘŚCIEJ ROZWODY

- mężczyźni ze starszymi kobietami,

- przed ślubem krótka znajomość,

- różnice w wykształceniu i kulturze,

- związki mieszane - różnoświatopoglądowe.

14. RODZINA WSPÓLNYM DOMEM

- od momentu ślubu samodzielne życie rodzinne,

- od nich samych zależy jak ułożą sobie życie i jaka będzie rodzina,

- ważny jest wczesny okres życia małżeńskiego w tym czasie kształtują się i utrwalają zasady wspólnego życia,

- w okresie narzeczeństwa wspólnie rozmawiają jaka ma być ich rodzina, wyznaczają sobie cel, program,

- od momentu zawarcia związku uczą się życia we dwoje,

- traktować poważnie i odpowiedzialnie małżeństwo,

- szukanie tego co łączy, a nie omijanie i usuwanie tego co dzieli,

- wierność małżeńska - nie tylko w dziedzinie seksualnej, ale jako całokształt życia rodzinnego,

- skromność i czystość wobec innych osób, unikanie dwuznacznych póz,

- wierność w pracy, aby zapewnić rodzinie potrzeby materialne,

PRZECIW WIERNOŚCI WYKRACZA TEN KTO:

- nadużywa alkoholu,

- żyje rozrzutnie, marnuje zapracowane pieniądze nie dbając o swoją rodzinę,

- nie dzieli się troskami, kłopotami zwłaszcza w sprawach wychowawczych,

- pomoc w pracach domowych

Gotowość uczynienia wszystkiego co służy wspólnemu dobru.

SZACUNEK DLA RODZINY WSPÓŁMAŁŻONKA:

W praktyce różnie układają się stosunki z rodziną męża czy żony. Nikt rozsądny nie wymaga tu wielkiej miłości, ale przestrzeganie zasad dobrego wychowania.

NIE WOLNO!

- wyrażać się negatywnie o rodzinie współmałżonka, unikać z nią kontaktów (taka postawa rani zawsze współmałżonka , wywołuje poczucie żalu i osłabia więź rodzinną),

- obydwie rodziny powinny być traktowane na równych prawach.

powrót do: Publikacje

powrót do: Małżeństwo zadaniem miłości