MISTERIA

Jasełka (1995)

 KSIĄDZ: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

 WSZYSCY: Na wieki wieków. Amen.

 KSIĄDZ: Dzisiejszy dzień jest pamiątką przyjścia Bożego Syna do ludzi, którą chemy przeżyć na nowo dzięki dzisiejszej Jasełce opartej na tekstach Pisma św. Dziękujemy Bogu, że nam na to zezwolił w swej dobroci. Zechciejmy włączyć się w śpiewy, aby doskonalej wobrazić sobie i zrozumieć tajemnicę dzisiejszej nocy.

 Pieśń: Wśród nocnej ciszy...

 KSIĄDZ: Nasze życie udzielane jest nam dzięki wierze Bogu Prawdziwemu. Życie chrześcijańskie zaczyna się żywym i osobistym spotkaniem z Jezusem, które dokonuje się i rozwija w wierze. Bez tego fundamentu jakiekolwiek budowanie jest budowaniem na piasku. Zamiarem disiejszej jasełki jest postawienie niepokojącego pytania, a jednocześnie zaproponowanie możliwej odpowiedzi: dlaczego Piotr, w dniu Pięćdziesiątnicy, nawrócił trzy tysiące dusz podczas jednej przemowy, a my przez trzy tysiące przemówień nie nawracamy ani jednej? Być może dlatego, że nie głosimy tego, co głosił Piotr. Być może dlatego, że brakuje nam mocy Ducha Świętego, którą miał Piotr. Być może dlatego, że nie jesteśmy świadkami, lecz jedynie opowiadaczami... A być może z powodu tych trzech rzeczy jednocześnie!

Żydzi mieli do Boga tak wielki szacunek, że prawie graniczył on ze strachem. Jezus przychodzi by objawić, że ten Bóg, święty i nieogarniony, jest przede wszystkim Ojcem, kochającym wszystkie swoje dzieci.

Bóg jest jak miłujący Ojciec, zdolny przywitać swego syna, wracającego do domu po zaszarganiu dobrego imienia rodziny. Przyjmuje go i zanim włożył nań nowe ubranie, całuje go i obejmuje, a potem organizuje ucztę, zamiast karać za grzechy. Jego miłosierdzie jest zawsze dużo większe niż największy grzech.

 Miłość Boga już jest między nami. Jest pośród nas. Wkroczyła w ludzką historię. Objawia się w osobie Jezusa Chrystusa, który narodził się w Betlejem. Narodził się, aby jako człowiek być z ludźmi i pozostać w swoim Kościele, aby okazać swoją miłość, aby ukazać jak wielką miłością nas wszystkich miłuje. Przyszedł w ubogiej stajni, aby nas przepełnić swoją Boską miłością, czyli tym co największe.

Człowiek stał się wartością dzięki temu, że Bóg zamieszkał w ludzkim ciele. Człowiek stał się mieszkaniem samego Boga. Co posiada, ale dzięki temu, kim jest. I kto w nim mieszka.

 pieśń: Mam wielką radość w mojej duszy, radość w mojej duszy...

 NARRATOR ST.1:

O Panie, nasz Boże,

jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!

Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.

Sprawiłeś, że nawet usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę,

na przekór Twym przeciwnikom,

aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,

księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:

czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,

i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,

chwałą i czcią go uwieńczyłeś.

Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk twoich;

złożyłeś wszystko pod jego stopy:

owce i bydło wszelakie,

a nadto i polne stada,

ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,

wszystko, co szlaki mórz przemierza.

O Panie, nasz Panie,

jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi! (Ps 8)

Pieśń: Jesteś w moim sercu, o Panie,

Niech i ja będę z Tobą

Całą mą osobą,

Niech i ja będę z Tobą, o Panie (2x)

NARRATOR ST - 2: Rzekł Bóg:

 BÓG / JEZUS CHRYSTUS: <>

 NARRATOR ST - 2: Mężczyzna odpowiedział:

 MĘŻCZYZNA: <>.

 NARRATOR ST - 2: Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty:

 BÓG / JEZUS CHRYSTUS: <>

 NARRATOR ST - 2: Niewiasta odpowiedziała:

 NIEWIASTA / MARYJA: <>.

 NARRATOR ST. 2: Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:

 BÓG / JEZUS CHRYSTUS: <>. (Rdz 3, 11-15)

 NARRATOR ST. 1: Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli, tak dzięki drugiemu Adamowi, Jezusowi Chrystusowi, dźwignął się z niej, uzyskując usprawiedliwienie i drogę do zbawienia. (Rz 5, 12)

 Pieśń: Gdzie miłość wzajemna i dobroć...

 NARRATOR NT.1: Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, ... , abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. (Łk 1, 1-4)

 NARRATOR NT. 2: Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli, dało moc, aby stali się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. (J 1, 1-14. 16-18)

 Pieśń: Gdy się Chrystus rodzi...

 NARRATOR NT. 1: Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. (Mt 1,19)

 Pieśń: Archanioł Boży Gabriel...

 NARRATOR NT. 1: W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł:

 ANIOŁ GABRIEL: "Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami".

 NARRATOR NT. 1: Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej:

 ANIOŁ GABRIEL: "Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca".

 NARRATOR NT. 1: Na to Maryja rzekła do anioła:

 NIEWIASTA / MARYJA: "Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?"

 NARRATOR NT. 1: Anioł Jej odpowiedział:

 ANIOŁ GABRIEL: "Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego".

 NARRATOR NT. 1: Na to rzekła Maryja:

 NIEWIASTA / MARYJA: "Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!" Wtedy odszedł do Niej anioł. (Łk 1, 26-38)

 Pieśń: Wiele jest serc, które czekają na Ewangelię...

 NARRATOR NT. 2: W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

 ELŻBIETA: "Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana". (Łk 1, 39-45)

 Pieśń: Dzisiaj w Betlejem...

 NARRATOR NT. 2: Wtedy Maryja rzekła:

 NIEWIASTA / MARYJA: "Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny Święte jest Jego imię - a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia zachowuje dla tych, co się Go boją. On przejawia moc rzmienia swego, rozprasza ludzi pyszniących się zamysłami serc swoich. Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje - jak przyobiecał naszym ojcom - na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki". (Łk 1, 46-56a)

 NARRATOR NT. 2: Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy. (Łk 1, 56b) Potem Maryja wróciła do domu. (Łk 1,57)

 Pieśń: Bóg się rodzi moc truchleje...

 NARRATOR NT. 1: Dla Elżbiety zaś nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. "Jan będzie mu na imię". (Łk 1, 57.63)

Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc:

 ZACHARIASZ: "Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go, i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida jak zapowiedział to z dawien dawna przez usta swych świętych proroków, że nas wybawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą; że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni na swoje święte Przymierze - na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi, że nam użyczy tego, iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez leku służyć Mu będziemy w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze. A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi; Jego ludowi dasz poznać zbawienie, co się dokona przez odpuszczenie mu grzechów, dzięki litości serdecznej Boga naszego. Przez nią z wysoka Wschodzącego Słońce nas nawiedzi, by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju". (Łk 1, 67-79)

 Pieśń: Nie było miejsca dla Ciebie...

 NARRATOR NT. 2: Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł:

 ANIOŁ PAŃSKI: "Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów". A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: "Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy ´Bóg z nami´". (Mt 1, 19-24)

 Pieśń: Pójdźmy wszyscy do stajenki...

 NARRATOR NT. 1: Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. (Mt 2, 1)

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. (Łk 2, 1-5)

 Pieśń: Anioł pasterzom mówił...

 NARRATOR NT. 1: W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich:

 ANIOŁ PAŃSKI: "Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie".

 NARRATOR NT. 1: I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:

 Śpiew mszalny: Chwała na wysokości Bogu...

 NARRATOR NT. 1: Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie:

 PASTERZE: "Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił".

 NARRATOR NT. 1: Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. (Łk 2, 8-20)

 Pieśń: W żłobie leży...

 NARRATOR NT. 2: Maryja porodziła Syna, któremu Józef nadał imię Jezus. (Mt, 1, 25)

Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki. (Łk 2, 21)

 Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: "Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu". Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. (Łk 2, 22-24)

 Pieśń: Lulajże Jezuniu...

 NARRATOR NT. 2: A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, za zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:

 SYMEON: "Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela". A Jego Ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: "Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu". (Łk 2, 25-35)

 NARRATOR NT. 1: Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. (Łk 2, 36-38)

 Pieśń: Mędrcy świata...

 NARRATOR NT. 2: Oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali:

 MĘDRCY: "Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon".

 NARRATOR NT. 2: Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli:

 MĘDRCY: "W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok: "A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela".

 NARRATOR NT. 2: Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł:

 HEROD: "Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon".

 NARRATOR NT. 2: Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła z zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: Złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swej ojczyzny. (Mt 2, 1b-12)

 NARRATOR NT. 1: Gdy oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł:

 ANIOŁ PAŃSKI: "Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić".

 NARRATOR NT. 1: On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: "Z Egiptu wezwałem Syna mego". (Mt 2, 13-15)

 Pieśń: Wspaniały Dawco Miłości.

Składamy na Twoim stole,

Wszystko co mamy,

Choć i tak, to od wieków jest Twoje.

 NARRATOR NT. 2: Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: (Mt 5, 1-2)

 BÓG / JEZUS CHRYSTUS: "Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.

Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.

Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.

Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.

Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom. (Łk 6, 20b-26)

 Pieśń: Podnieś rękę Boże Dziecię... 

BÓG / JEZUS CHRYSTUS: Dobra jest sól; lecz jeśli nawet sól smak utraci, to czymże ja zaprawić? Nie nadaje się ani do ziemi, ani do nawozu; precz się ją wyrzuca. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha! (Łk 6, 34-35) Nikt nie zapala światła i stawia go w ukryciu ani pod korcem, lecz na świeczniku, aby jego blask widzieli ci, którzy wchodzą. (Łk 11, 33)

 NARRATOR NT. 1: Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu zawołała do Niego:

 KOBIETA: "Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś".

 NARRATOR NT. 1: Lecz On rzekł:

 BÓG / JEZUS CHRYSTUS: "Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je". (Łk 11, 27)

 Pieśni: Pójdźmy wszyscy do stajenki...

Do szopy hej pasterze...

powrót do: Misteria