I Dzień Patronacki Akcji Katolickiej Archidiecezji Łódzkiej

- VI Łódzkie Dni Rodziny. Wychowanie jest sprawą serca

W dniu 10 maja 1999 roku, rozpoczęły się kolejny raz , w parafii p.w. Świętej Rodziny w Łodzi, VI Łódzkie Dni Rodziny, a jednocześnie Pierwszy Dzień Patronacki Akcji Katolickiej Archidiecezji Łódzkiej. Eucharystię w intencji rodzin Archidiecezji sprawował i wygłosił kazanie bp Adam Lepa. Nowennę do Świętej Rodziny poprowadził z rodziną ks. Kan. Stanisław Kaniewski. Świadectwa poprowadził ks. Proboszcz Czesław Duk. Świadectwa wygłosili: Tomasz Bilicki i rodzina Bartochów z par. Czarnocin.

Drugi rok powyższa uroczystość została przygotowana przez POAK przy prafii Świętej Rodziny w Łodzi.

Od tego roku będzie to dzień spotkania się wszystkich członków Akcji Katolickiej Archidiecezji Łódzkiej na modlitwie w intencji rodzin i Akcji Katolickiej.

Dzięki za wszystko ujemy wszystkim, którzy uświtnili swoją pracą i pobytem uroczystość oraz przybyłym członkom AK z Archidiecezji.

Zapraszamy w następnym roku.

Ks. Czesław Duk Proboszcz, Asystent kośaw Duk

Mirosław Ciepłucha – Prezes POAK i

Tomasz Bilicki, Wychowanie sprawą serca

Tytułowe hasło, będące przewodnią myślą łódzkiech Dni Rodziny, zawiera chyba dwa założenia. Po pierwsze, że między owym wychowaniem a sercem istnieje jakiś związek.

To, że wychowanie jest i jest dobre wcale nie bywa oczywiste.. Wspomniani wcześniej na spotkaniach Akcji Katolickiej i w poprzednich numerach „Świętej Rodziny antypedagodzy uznają wszelkie próby wychowawcze za przemoc i zbrodnie. Nie tylko jednak zdrowy rozsądek ale i liczne dokumenty Kościoła skłaniają do krytycznej refleksji nad taką postawątej

O ile wychowanie bywa często krytykowane i przeciwstawiane jest mu słowo „wspieranie serce zdecydowanie jest w modzie. Każdy postmodernista chciałby kierować się sercem, upatrując w tym sposób porzucenia obiektywnego myślenia racjonalistycznej filozofii. Subiektywistyczne odczuwanie często nazywane sercem ma być sposobem na żwspieranie”

 W tym kontekście hasło „Wychowanie jest sprawą serca jest wyzwaniem i drogą pedagogicznego myślenia. Uznaje potrzebę wychowania, więc wpływu jednych na drugich w kierunku wzajemnego rozwoju. Ale nie wystarczy być bardziej doświadczonym, aby móc wychowywać. Trzeba jeszcze mieć serce i kierować się gł serca” jest