|
Mikropolaryzacja mózgu |
||
|
Mikropolaryzacja mózgu (przezczaszkowa stymulacja prądem stałym tDCS) jest nowoczesną i nieinwazyjną metodą służącą: poprawie funkcjonowania poznawczego, tj. pamięci (długotrwałej i roboczej), myślenia, uwagi, oraz rozwojowi mowy, fluencji słownej, poprawie funkcji ruchowych i percepcyjnych, wspieraniu umiejętności szkolnych i procesu uczenia się oraz usprawniania zdolności podejmowania decyzji i planowania - dzięki czemu wspomaga oraz optymalizuje leczenie chorych z zaburzeniami psychicznymi i neurologicznymi. Metoda ta powoduje zmiany pobudliwości w korze mózgowej z wykorzystaniem słabego i bezpiecznego dla człowieka prądu (1-2mA). Do stymulacji kory mózgowej wykorzystywane są elektrody dodatnie (anody) i ujemne (katody). Za pomocą elektrod dostarczamy słaby prąd oraz wytwarzamy pole elektryczne w mózgu. Pola elektryczne modulują aktywność neuronów. Stymulacja anodowa powoduje zwiększenie pobudliwości komórek nerwowych kory mózgowej(depolaryzacja), zaś katodowa spadek tej pobudliwości, a więc wykazuje działanie hamujące (hiperpolaryzacja). Dzięki zastosowaniu tej metody dochodzi do stymulacji procesu neurogenezy oraz do aktywowania się procesów samo naprawczych mózgu. Mikropolaryzacja mózgu jest również metodą wspomagającą proces terapeutyczny – obserwuje się wyższą skuteczność i efektywność terapii właściwej aż o 44%. Metoda powstała w Instytucie Ludzkiego Mózgu w St. Petersburgu, jej współtwórcą jest prof. Aleksiej Sheliakin. Od wielu lat stosowana w Stanach Zjednoczonych i Europie Zachodniej. Metoda tDCS jest jeszcze mało znana w Polsce, wciąż prowadzi się intensywne badania naukowe, szczególnie w Niemczech (Uniwersytet w Getyndze), Norwegii, Francji, Anglii oraz w Stanach Zjednoczonych. Mikropolaryzacja mózgu ma zastosowanie w terapii zaburzeń:
Cykl terapeutyczny polega na 10 - 15 codziennych sesjach stymulujących z nie więcej niż 2 dniami przerwy. Mózg poddawany jest od kilku do kilkunastominutowej stymulacji prądem stałym, która odbywa się o stałej porze dnia (co 24 godziny). Przeciwwskazania do stosowania przezczaszkowej stymulacji prądem stałym: padaczka, ciała obce w organizmie, rozrusznik serca, ciąża. Cykl terapeutyczny wymaga codziennych sesji od kilku do kilkudziesięciu minut w ciągu kolejnych 10 lub 15 dni (konieczna jest systematyczna terapia z przerwą nie dłuższą niż dwa dni). Dla utrzymania efektu wskazana 1 sesja raz na tydzień przez 6 miesięcy lub powtórzenie cyklu terapeutycznego po 2 – 3 miesiącach.
|
||